Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

ΝΕΚΡΟ ΑΡΚΟΥΔΑΚΙ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ


 Ένα ακόμη αρκουδάκι έπεσε θύμα τροχαίου τη νύχτα των Χριστουγέννων στον κάθετο άξονα Σιάτιστας ?Κρυσταλλοπηγής της Εγνατίας Οδού, στα όρια του Δήμου Ίωνος Δραγούμη στην έξοδο προς το ΔΔ Βογατσικού. Στο συγκεκριμένο σημείο έχουν συμβεί μάλιστα τα 2/3 των τροχαίων ατυχημάτων με θύματα αρκούδες, ενώ όλος ο τομέας αποτελεί διάδρομο επικοινωνίας του πληθυσμού των αρκούδων μεταξύ των ορεινών όγκων Γράμου-Βοΐου και Άσκιου.
Τις περιβαλλοντικές οργανώσεις ΚΑΛΛΙΣΤΩ και ΑΡΚΤΟΥΡΟ, ειδοποίησε η Τροχαία Καστοριάς. Όταν έφτασε στην περιοχή η κτηνίατρος της ΚΑΛΛΙΣΤΩΣ, το αρκουδάκι ήταν ήδη νεκρό. Η νεκροψία που ακολούθησε έδειξε πως η μικρή αρσενική αρκούδα, ηλικίας περίπου ενός έτους και βάρους 30 κιλών ήταν θανάσιμα τραυματισμένη στην κοιλιακή χώρα, ενώ ήταν σπασμένη η λεκάνη της και είχε αποκολληθεί το πίσω της πόδι. Η αρκούδα μεταφέρθηκε στον κτηνιατρικό σταθμό περίθαλψης άγριων ζώων του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ με σκοπό να γίνει σήμερα το πρωί νεκροψία από νομαρχιακό κτηνίατρο και να ταφεί από το δασαρχείο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τροχαίας, ξημερώματα της 25ης Δεκεμβρίου, οδηγός διαπίστωσε ξαφνικά την παρουσία μία αρκούδας με δύο μικρά, ενώ προσπαθούσαν να διασχίσουν το δρόμο και προσπάθησε να αποφύγει τη σύγκρουση. Ο ελιγμός του αυτοκινήτου γλύτωσε τη μαμά με το ένα μικρό, το δεύτερο αρκουδάκι όμως δεν πρόλαβε να περάσει το δρόμο οπότε και έχασε και τη ζωή του. Σύμφωνα με μαρτυρίες, η μαμά αρκούδα παρέμεινε για αρκετή ώρα στα πρανή του δρόμου φωνάζοντας για το δεύτερο μικρό, το οποίο όμως είχε βρει ακαριαίο θάνατο.
Το περιστατικό έρχεται να μας υπενθυμίσει πως η περίφραξη στον κεντρικό άξονα της Εγνατίας Οδού δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί σύμφωνα με τις προδιαγραφές οι οποίες έχουν προταθεί από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, ενώ η κατασκευή διαβάσεων πανίδας και προστατευτικού φράχτη σε κρίσιμες καθέτους της Εγνατίας, και ειδικά στο τμήμα «Σιάτιστα-Κρυσταλλοπηγή», που αποτελούν περάσματα της καφέ αρκούδας, δεν έχουν καν δρομολογηθεί παρά τα επανειλημμένα υπομνήματα προς όλους τους αρμόδιους φορείς από το 2008.
Το γεγονός ότι δεν έχει σημειωθεί ακόμη ανθρώπινος τραυματισμός στα πολυάριθμα τροχαία ατυχήματα με αρκούδες των τελευταίων ετών αποτελεί καθαρά θέμα τύχης.
Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι οι αρκούδες εμφανίζουν διαταραχές στη διαδικασία εισόδου στη φάση χειμέριου ύπνου λόγω των ασυνήθιστων για την εποχή διακυμάνσεων της θερμοκρασίας, και έτσι συνεχίζουν να βρίσκονται εκτεθειμένες σε ανθρωπογενείς απειλές.
Η ΚΑΛΛΙΣΤΩ, σε συνεργασία με τη Νομαρχία και την Αναπτυξιακή Καστοριάς υλοποιεί από τον Οκτώβριο του 2010 πρόγραμμα LIFE στο νομό με σκοπό, μεταξύ άλλων, τον περιορισμό των ατυχημάτων με θύματα αρκούδες στο οδικό δίκτυο του νομού Καστοριάς αλλά και την αύξηση της οδικής ασφάλειας για τους οδηγούς. Το πρόγραμμα θα διαρκέσει μέχρι τον Ιούνιο του 2014 και στο πλαίσιο αυτό, θα λειτουργήσει Ομάδα Άμεσης Επέμβασης για την αρκούδα της ΚΑΛΛΙΣΤΩΣ, η οποία θα επεμβαίνει και σε αντίστοιχα περιστατικά.

ΠΗΓΗ: diananews.gr

Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Το Ταμείο των Κυνηγών που δεν ανήκει στους Κυνηγούς!


Με αφορμή δημοσιεύματα του Τύπου περί παραπομπής στη Βουλή, που αφορά τις καταγγελίες για κακοδιαχείριση στο Ταμείο Θήρας και Δασών, είναι ανάγκη να γίνει η εξής διευκρίνιση:
Το Κεντρικό Ταμείο Γεωργίας, Κτηνοτροφίας και Δασών, λαθεμένα αναφέρεται σε σχετικά δημοσιεύματα του Τύπου ως «Ταμείο των Κυνηγών». Η πραγματικότητα είναι ότι, μεταξύ των πόρων του παραπάνω Κεντρικού Ταμείου Γεωργίας, Κτηνοτροφίας και Δασών, συμπεριλαμβάνονται και τα τέλη προς το Δημόσιο Ταμείο που οι κυνηγοί καταβάλλουν στο Δημόσιο για την έκδοση ή θεώρηση των αδειών θήρας.
Είναι επομένως σαφές ότι πρόκειται για Δημόσιο Ταμείο, στη διαχείριση του οποίου ουδέποτε υπήρξε ανάμειξη των κυνηγών.






Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΝΙΚ. ΠΑΠΑΔΟΔΗΜΑΣ
Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΙΩΑΝ. ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ


ΠΗΓΗ: ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΟΤΟΠΟΥ

Ο Κυνηγότοπος σας εύχεται, καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το νέο έτος.

Σκοπευτήριο στον Πύργο.


Το νέο σκοπευτήριο πήλινου στόχου κατασκευάστηκε στον Πύργο Ηλείας στην τοποθεσία "Ψηλό Κλαρί" από τον παλαιό πρωταθλητή του τραπ, Ηλείο σκοπευτή Αγγελο Καλυκά. Διαθέτει ένα σταντ σκητ - σπορτινγκ αλλά πιστεύεται ότι σύντομα θα γίνουν νέα έργα επέκτασης. Η δημιουργία ενός σκοπευτηρίου σε μικρή σχετικά απόσταση από την Αθήνα πιστεύεται ότι θα βοηθήσει σημαντικά τον πήλινο στόχο, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται με ελάχιστους αγωνιστικούς χώρους στη Νότια Ελλάδα.
Το έργο απέκτησε σάρκα και οστά χάρη στον πρόεδρο του ΑΣΟΖ Αγγελο Καλυκά, που το χαρακτήρισε "όνειρο ζωής". Η σχετική άδεια λειτουργίας από την εκ του Νόμου Επιτροπή βρίσκεται ήδη σε ισχύ.
Το Σκοπευτήριο είναι κατασκευασμένο στην κορυφή ενός λόφου με εξαιρετική θέα στη θάλασσα του Κατάκωλου . Είναι προσανατολισμένο 5ο Βορειοδυτικά και είναι περικυκλωμένο από ελιές και πορτοκαλιές. Αυτό σημαίνει πολύ καλό "φόντο" και αγώνες χωρίς προβλήματα (με τον ήλιο) καθ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Διαθέτει ένα σταντ σκητ - σπορτινγκ, ενώ ήδη έχουν κατασκευαστεί και οι καταπακτές για το τραπ. Οι μηχανές του Σκοπευτηρίου είναι ολοκαίνουργιες, εισαγωγής από τη Βρετανία, της εταιρίας BOWMAN. Σύμφωνα με την εταιρία μπορούν μα μείνουν στο εκτεθειμένες στο ύπαιθρο, χωρίς καμία κάλυψη (σκέπασμα) σε Βρετανικές καιρικές συνθήκες. Όλες οι ρυθμίσεις γίνονται με το χέρι (χωρίς ειδικά εργαλεία). Όπως μας είπε ο κ Καλυκάς επελέγησαν μηχανές που να μπορούν να λειτουργήσουν με μπαταρίες 12V και με radio - control ώστε να είναι αυτόνομες και να μπορούν να αλλάξουν βάση. Αυτό είναι πολύ σημαντικό ώστε να μπορούν να υπάρχουν διαφορετικά "σενάρια" για τους αγώνες σπορτινγκ. Τα ανταλλακτικά δεν πρόκειται να λείψουν καθώς ο κ Καλυκάς έχει αναλάβει την αντιπροσωπεία της εταιρίας BOWMAN στην Ελλάδα. Πολύ σύντομα προβλέπεται ότι θα λειτουργήσει και το Κυλικείο της εγκατάστασης, που βρίσκεται τώρα υπό κατασκευή.
Στόχος του κ Καλυκά είναι πολύ σύντομα, πριν το τέλος του 2011 το Σκοπευτήριο του Πύργου να διαθέτει δυο πλήρη σταντ (σκητ - τραπ - σπορτινγκ).
Το Σκοπευτήριο βρίσκεται δυο χλμ έξω από την πόλη του Πύργου. Πρόσβαση από Εθνική Οδό Αθηνών - Τριπόλεως, η Αθηνών - Πατρών. Τηλ επικοινωνίας 6944/382221.

ΠΗΓΗ: skopeftis.gr

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΒΙΟΤΟΠΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΔΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΓΟ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΚΥΝΗΓΩΝ


Ζ΄ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ, ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ & Ν. ΣΠΟΡΑΔΩΝ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Κυνηγετική Ομοσπονδία Θεσσαλίας & Ν. Σποράδων για 2η χρονιά συνεχίζει με μεγάλη επιτυχία το πρόγραμμα «Βελτίωσης των βιοτόπων για το Λαγό και τη Πέρδικα» διανέμοντας στους κυνηγούς και φέτος περίπου 5.000 σακουλάκια που περιέχουν σπόρους. Η προώθησή τους έγινε μέσω των Ομοσπονδιακών Θηροφυλάκων κατά τη διάρκεια ελέγχου των κυνηγών. Σκοπός της συγκεκριμένης δράσης είναι η βελτίωση των βιοτόπων του λαγού και της πέρδικας και κατά συνέπεια την αύξηση του πληθυσμού τους. Το κάθε σακουλάκι περιέχει σπόρους από πέντε διαφορετικά είδη κατάλληλα για τις διατροφικές ανάγκες της πέρδικας και του λαγού, επίσης συνοδεύονται από έγγραφες συμβουλές, οι οποίες κατευθύνουν τον κυνηγό με ποιον τρόπο να κάνει την σπορά όταν θα πάει για κυνήγι. Η αποδοχή των κυνηγών ήταν αρκετά μεγάλη τα δύο έτη υλοποίησης του προγράμματος, γεγονός που θα μας οδηγήσει να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας και για τρίτη χρονιά ελπίζοντας ότι η συμμετοχή τους θα είναι η ίδια και πιθανώς ακόμη μεγαλύτερη, εφόσον θα είναι οι ίδιοι οι κυνηγοί που θα «γευτούν» πρώτοι τους καρπούς αυτής της προσπάθειας .

ΠΗΓΗ: diananews.gr

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

ΟΙ ΝΟΜΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΛΟΚΕΣ Το κινητό... ως «κράχτης»


Πρόσφατα σημειώθηκε μια σειρά μηνύσεων κυνηγών επειδή, όπως αναφέρεται στα κατηγορητήρια, χρησιμοποιούσαν το κινητό τηλέφωνο ως ηχομιμητική συσκευή. Η υπόθεση ανοίγει ένα θέμα με διάφορες ενδιαφέρουσες προεκτάσεις.

Η χρήση οποιουδήποτε βοηθήματος αλλάζει τα δεδομένα υπέρ του κυνηγού είναι καταδικαστέα. Στο κυνήγι η πλάστιγγα πρέπει να γέρνει υπέρ του θηράματος. Μόλις αλλάξει αυτό το δεδομένο, το κυνήγι παύει να είναι κυνήγι! Αυτός είναι ο άγραφος νόμος. Ομως ο γραπτός νόμος δεν πιάνει όλα τα ηλεκτρονικά βοηθήματα. Και όντως, όταν το κινητό χρησιμοποιείται ως κράχτης, τότε είναι κατανοητή η δίωξη. Ομως, αναφύονται πολλά προβλήματα και νομικού και τεχνικού τύπου...

Οταν συλλαμβάνεται κάποιος με τηλέφωνο-κράχτη δεν του κατάσχεται από τους θηροφύλακες το τηλέφωνο, που είναι το βασικό και ίσως το μοναδικό αποδεικτικό μέσο που στοιχειοθετεί την παράβαση. Κατά παράβαση του τεκμηρίου αθωότητας του κατάσχουν το όπλο, την άδεια κυνηγίου και κατοχής όπλου (παρανόμως, σύμφωνα με απόφαση του Εφετείου), όμως... του επιστρέφουν το κινητό!

Στις μέχρι τώρα διώξεις δεν στάλθηκαν τα «ένοχα» κινητά τηλέφωνα στα εργαστήρια της αστυνομίας για έλεγχο.

- «Δεν υπάρχει έλεγχος στο κινητό, άλλωστε μόλις τους πιάσεις σβήνουν τον ήχο από τη μνήμη», είπαν κάποιοι θηροφύλακες.

Αυτά, ξεχάστε τα! Εχει αναπτυχθεί ένας τεράστιος κλάδος της εγκληματολογίας, η ηλεκτρονική ανίχνευση, που μπορεί να επανακτήσει ακόμη και σβησμένα δεδομένα από ένα κινητό τηλέφωνο. Ενα πρόγραμμα που κοστίζει 55 ευρώ, μπορεί να εξάγει ένα πλήρες Log του κινητού που δείχνει ποιο αρχείο λειτούργησε και πότε ακριβώς λειτούργησε έστω και αν το αρχείο έχει σβηστεί...

Αλλα προγράμματα δείχνουν πού ακριβώς ήταν ο χρήστης του κινητού, όταν λειτούργησε το τηλέφωνό του.

Οταν υπάρχει ο τρόπος εξακρίβωσης των στοιχείων, αλλά αυτός αντικαθίσταται από την προφορική κατάθεση «πέρασα από δίπλα και άκουσα το κινητό να βγάζει φωνή τσίχλας», τότε ανοίγουν διάφορες «παγίδες» που μπορούν να εγκλωβίσουν και τον αθώο και αυτό είναι ανησυχητικό. Ας δούμε μερικές από αυτές:

- Οπως πολλοί κυνηγοί, έχετε και εσείς ήχο κλήσης τη φωνή κάποιου θηράματος. Στο καρτέρι κάποιος φίλος αποφασίζει να σας καλέσει και το κινητό σας βγάζει ένα τιτίβισμα. Είστε παράνομος;

- Περπατώντας προς το καρτέρι, περνάτε δίπλα από έναν καλοστημένο και καμουφλαρισμένο κράχτη. Ο θηροφύλακας πιστεύει, ειλικρινά, ότι ο ήχος που άκουσε ήταν από το κινητό σας. Πώς αποδεικνύεται ότι δεν είστε παράνομος, όταν απορρίπτεται η επιστημονική απόδειξη και προτιμάται μόνο η μαρτυρία των αυτιών του θηροφύλακα;
- Μετά από χρόνια, όταν τελικά φτάσει η δίκη, πώς θα αποδειχθεί ότι το κινητό που παρουσιάζεται στο δικαστήριο είναι όντως το επίμαχο κινητό;

- Αν αμέσως μετά τη σύλληψη ο κατηγορούμενος προσκομίσει το κινητό του στην εγκληματολογική υπηρεσία και βρεθεί ότι όντως δεν περιέχει αρχεία με φωνές πουλιών, πώς αποδεικνύει ότι αυτό το κινητό είναι αυτό που είχε μαζί του στο κυνήγι; Ξέρουμε πώς να ταυτοποιήσουμε ένα κινητό;

Τα παραπάνω ερωτήματα τέθηκαν σε νομικούς, αλλά δεν υπάρχει σαφής και ακριβής απάντηση. Τελικά οι νομικοί συμφωνούν ότι στη δίκη, χωρίς τεχνική τεκμηρίωση, η υπόθεση θα πέσει στο επίπεδο αξιοπιστίας των μαρτύρων. Μερικοί νομικοί απόρησαν για τη μη κατάσχεση κινητών στην περίπτωση λαθροθηρίας, ενώ αυτή γίνεται σε άλλες ποινικές υποθέσεις.

Το θέμα λύνεται απλά και γρήγορα με την κατάσχεση και με μια αίτηση συνδρομής από το εγκληματολογικό της αστυνομίας. Διότι το «άκουσα» και το «δεν άκουσες», δεν είναι αρκετά.


Κείμενο: Νικήτας Κυπρίδημος

ΠΗΓΗ: diananews.gr

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Γερακοθηρία

Η «Χρυσούλα» και ο «Μπίλης» κυνηγούν αγριοκούνελα

Η «Χρυσούλα» και ο «Μπίλης» παρατηρούν με ενδιαφέρον το λιβάδι που ανοίγεται μπροστά τους. Το ενδιαφέρον τους οξύνεται όταν διακρίνουν κίνηση ανάμεσα στα χορτάρια. Φεύγουν με ταχύτητα, αναζητώντας το αγριοκούνελο που χάνεται στους θάμνους. Ενα σφύριγμα αρκεί για να γυρίσουν ξανά πίσω, στο γάντι του ιδιοκτήτη τους. Ενα χάδι στον λαιμό, τα φτερά και τα νύχια και λίγα μικρά κομμάτια κρέας, είναι η ανταμοιβή τους για την πτήση και την έστω και αποτυχημένη εφόρμηση. Εξάλλου, για τον κ. Κώστα Αμανατίδη, που συνεχίζει να χαϊδεύει επισταμένως τη «Χρυσούλα» και τον «Μπίλη», σημασία δεν έχει η επιτυχία τους, αλλά «μια καλή πτήση και μια εξίσου καλή καταδίωξη στη φύση».
Η «Χρυσούλα» και ο «Μπίλης» είναι δύο πετρίτες, γεράκια που θεωρούνται από τα πιο ελκυστικά και επιτυχημένα στον χώρο της ιερακοθηρίας και των γερακάρηδων, όπου δραστηριοποιείται ο Κώστας και αναβιώνουν στον ελλαδικό χώρο, ακόμη 200 λάτρεις των πανέμορφων αρπακτικών, δηλώνοντας υπερήφανοι που πριν από λίγες ημέρες η UNESCO συμπεριέλαβε το κυνήγι με γεράκι στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Καταργώντας τα δίκανα και τις καραμπίνες
Μια υπόθεση, πάντως, που ως τώρα κινείται στις παρυφές του ρυθμιστικού πλαισίου του κυνηγιού, προκαλώντας εκνευρισμό στους επίδοξους εκπαιδευτές, κυνηγούς και κατόχους των γερακιών. «Στην Ελλάδα υπάρχει ένα νομικό κενό για τη θήρευση με γεράκι και τόξο. Επίσης, απαγορεύεται η κατοχή και η εκτροφή γερακιών από ιδιώτη, ενώ κατά τα λοιπά επιτρέπεται η εισαγωγή τους από πιστοποιημένα εκτροφεία του εξωτερικού, όπως της Μεγάλης Βρετανίας, της Γερμανίας και της Βουλγαρίας, που παρέχουν και τα ανάλογα έγγραφα νόμιμης εκτροφής και εμπορίας. Με απλά λόγια, ένα αλαλούμ στο όνομα της ψευδεπίγραφης οικολογίας» τονίζει ο κ. Αμανατίδης, που είναι και πρόεδρος της Πανελλήνιας Λέσχης Ιερακοθηρίας. Είκοσι χρόνια ασχολείται με τα γεράκια, εισάγοντας κυρίως πετρίτες από τη Μεγάλη Βρετανία και προμηθευόμενος τον εξοπλισμό του γερακάρη από την ίδια χώρα, έχοντας πάντα στο μυαλό του αυτό που συνιστά σε όσους τον πλησιάζουν από περιέργεια για να μάθουν τα μυστικά της ιερακοθηρίας: «Το γεράκι δεν είναι κατοικίδιο και δεν πρέπει να το αντιμετωπίσεις ως τέτοιο. Στην πραγματικότητα, ο γερακάρης εκμεταλλεύεται τα φυσικά ένστικτα του πουλιού προκειμένου να θηρεύσει “φτερά’’ ή “γούνες’’». Στην πρώτη περίπτωση εννοούνται στη γλώσσα των γερακάρηδων πτηνά όπως ο φασιανός, η πέρδικα και το ορτύκι, και στη δεύτερη, αγριοκούνελα και λαγοί.
Ο κ. Αμανατίδης λάτρεψε τα γεράκια από παιδί, παρακολουθώντας «βραχοκιρκίνεζα και βαμβακίνες να πετούν ψηλά, πάνω από τα λιβάδια και τα υψώματα, στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, την Αλεξάνδρεια Ημαθίας» και στράφηκε στην ιερακοθηρία και για ακόμη έναν λόγο. «Ο συμβατικός τρόπος κυνηγιού με τα δίκαννα, τις καραμπίνες και τις αρμαθιές φυσίγγια δεν με έθελξε ποτέ. Είναι άνισος, ο κυνηγός είναι μονίμως σε πλεονεκτική θέση απέναντι στα θηράματα και μπορεί να εξοντώσει μεγάλο αριθμό. Τον γερακάρη δεν τον ενδιαφέρει το πλήθος των θηραμάτων. Το γεράκι θα χτυπήσει το πολύ δύο ή τρία θηράματα μέσα στην ημέρα, και ποτέ οι πτήσεις δεν επαναλαμβάνονται σε συνέχειες, προκειμένου να διατηρείς τον έλεγχο επάνω στο πουλί, ώστε να μην ξεφύγει από την επίβλεψή σου. Θα βγεις για κυνήγι το πολύ δύο φορές στις δέκα ημέρες».
Οι τεχνικές του κυνηγιού
Σημαντικό μέρος της τακτικής και της εκπαίδευσης, που είναι χρονοβόρες και απαιτούν προεργασία και υπομονή, είναι να συνηθίσει το αρπακτικό την παρουσία του γερακάρη. «Το 99% των γερακιών που εισάγονται είναι ηλικίας μερικών μηνών. Στα χέρια του γερακάρη το αγρίμι πρέπει κατά κάποιον τρόπο να εξημερωθεί ακολουθώντας συγκεκριμένα βήματα. Πρώτα να συνδυάσει τον ερχομό του ανθρώπου με τη λήψη τροφής, η λεγόμενη “επάνδρωση”. Το γεράκι γενικώς δεν είναι το πιο κοινωνικό ζώο και η οποιαδήποτε επαφή τού προκαλεί ανησυχία. Οπότε πρέπει να συνηθίσει τον γερακάρη, το γάντι στο χέρι του, ως τμήματα του περίγυρού του, ως έναν συνάδελφο την επόμενη ημέρα στην καταδίωξη του θηράματος. Χρήσιμα είναι τα καθησυχαστικά χάδια και η κουκούλα στο κεφάλι. Το σκοτάδι ηρεμεί τα γεράκια, τα κάνει να αισθάνονται μεγάλη ασφάλεια». Σε δεύτερη φάση, το γεράκι πρέπει να αρχίσει να δέχεται κυνηγετικά ερεθίσματα «με αλλεπάλληλα περάσματα με το λεγόμενο “θέλγητρο’’, ένα ομοίωμα γούνας, το οποίο, με ένα σκοινί, περνάς τακτικά μπροστά από τη βάση στάθμευσης και ξεκούρασης του πτηνού».
Επειτα και από αυτό το στάδιο, σειρά έχει «το κυνήγι στο ύπαιθρο». Και εκεί οι τεχνικές κυνηγιού είναι δύο, ανάλογα και με το είδος του γερακιού που έχει στην κατοχή του ο γερακάρης. «Τα γεράκια διακρίνονται σε δύο μεγάλες οικογένειες, στα μακρυφτέρουγα, όπως είναι ο πετρίτης, και στα κοντοφτέρουγα, όπως είναι το διπλοσάινο και το ξεφτέρι. Τα πρώτα είναι ιδανικά για κυνήγι υψηλών πτήσεων. Δηλαδή, το γεράκι ίπταται πάνω από τον γερακάρη και σε συνεργασία με έναν κυνηγετικό σκύλο, κάνει την λεγόμενη “φέρμα’’, επιτίθεται στο θήραμα που ο σκύλος και ο γερακάρης έχουν ανακαλύψει. Τα κοντοφτέρουγα είναι ταχύτατα πτηνά και χρησιμοποιούνται για τις λεγόμενες εφορμήσεις “από το χέρι’’. Το γεράκι αναπαύεται στο χέρι του γερακάρη, ο οποίος με ένα ραβδί χτυπά τη βλάστηση για να τρομάξει τα υποψήφια θηράματα, προκειμένου να αποκαλυφθούν. Οταν αυτά βγουν, το γεράκι εφορμά, σε μια καταδίωξη που θα κρατήσει το πολύ 50-70 μέτρα απόσταση» περιγράφει ο κ. Αμανατίδης. Ο ίδιος προτιμά να εισάγει, να εκπαιδεύει και να θηρεύει με μακρυφτέρουγα γεράκια και, στην παρούσα φάση, διατηρεί σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο πέντε βραχοκιρκίνεζα, τρεις πετρίτες και δύο «αλτάι» ή κυνηγογέρακες. Ανάμεσά τους η «Χρυσούλα» και ο «Μπίλης», «που έχουν πάρει το όνομά τους από τα παιδιά μου».

ΠΗΓΗ: TO BHMA

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

ΕΡΕΥΝΑ - Ξενιστές ανθεκτικών μικροβίων...οι γλάροι!


«Ζώα και πουλιά που τρώνε σκουπίδια γίνονται ξενιστές μικροβίων που είναι ανθεκτικά ακόμη και στα πιο δραστικά αντιβιοτικά», ανακάλυψαν πρόσφατα Πορτογάλοι ερευνητές.
Οι Πορτογάλοι ερευνητές βρήκαν ότι οι γλάροι είναι αποθήκες ανθεκτικών μικροβίων που τα αποκτούν όταν τρώνε σκουπίδια. Αν αυτό αποδεχτεί και από άλλες μελέτες, τότε θα πρέπει να μας προβληματίσει, διότι οι γλάροι είναι μόνιμοι «θαμώνες» των χωματερών σε όλο τον κόσμο.
Ακόμη πιο ανησυχητική είναι η εικασία των επιστημόνων ότι το ίδιο φαινόμενο της συσσώρευσης παθογόνων μπορεί να συμβαίνει και με άλλα ζώα που τρώνε σκουπίδια, όπως οι αλεπούδες, οι λύκοι και βέβαια οι αρουραίοι.
Πριν μερικά χρόνια οι Αυστραλοί είχαν κάνει πειράματα με τον ιό Καλίτσι που προκαλεί αιμορραγική νόσο στα κουνέλια. Τα πειράματα γίνονταν σε ένα νησί 200 χιλιόμετρα από την αυστραλιανή ήπειρο, όμως η επιδημία πέρασε στην ηπειρωτική περιοχή, όπου προκάλεσε τον θάνατο άνω του 90% των κουνελιών.
Τότε είχαν γίνει εικασίες για το μέσο μεταφοράς του ιού από το νησί στην ηπειρωτική χώρα. Αυτό το συμβάν, καθώς και η νόσος των πτηνών, έδειξαν ότι η μεταφορά ασθενειών σε μεγάλες αποστάσεις είναι απόλυτα δυνατή. Τώρα αρχίζουμε να κατανοούμε ότι μερικά πουλιά και ζώα, μπορούν να μεταφέρουν αρρώστιες σε μακρινές αποστάσεις.
Οι περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης συνεχίζουν τη δίωξη «επιβλαβών» όπως είναι οι γλάροι, τα κορακοειδή, η αλεπού και βέβαια οι αρουραίοι. Στην Ελλάδα αυτό θα ήταν αδύνατο π.χ. για τον γλάρο, αν και οι ορνιθολόγοι ξέρουν πολύ καλά ότι ο κοινός γλάρος τρώει αβγά του σπάνιου και απειλούμενου αιγαιόγλαρου.
Μυστικά, κυριολεκτικά στη ζούλα, άνθρωποι της Ορνιθολογικής θανατώνουν τους αρουραίους με χημικά μέσα, αυτό όμως κρύβεται από την κοινωνία και από τους φανατικούς συναδέλφους τους, για να μη δημιουργηθεί «ιδεολογική» κόντρα στον χώρο τους. Αυτά δεν είναι φαιδρά πράγματα;


ΠΗΓΗ: diananews.gr
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...